هفته گذشته خبری در رسانه های مالزی منتشر شد که با دیدن آن به شخصه واقعا متاثر شدم. خبرگزاری برناما، خبرگزاری رسمی مالزی، از بازداشت دو ایرانی توسط پلیس مالزی به همراه دو مظنون دیگر به اتهام حمل مواد مخدر خبر داد، موضوعی که اگر اثبات شود، صدور حکم اعدام برای هر چهار متهم قطعی است.
به نوشته این خبرگزاری، این افراد در منطقه "باتو کیو"، نزدیک معبد بزرگ هندوها، در شهر "گنبک"، از توابع ایالت سلانگور مالزی بازداشت شده و پلیس مبارزه با مواد مخدر این کشور 875 گرم مواد "سیابو" به ارزش 200 هزار رینگیت، معادل 56 میلیون تومان، از داخل خودرو آنها کشف و ضبط کرده است.
قطعا ایرانیهایی که در خارج از کشور هستند، بیشتر حس نویسنده را درک می کنند که انسانها در غربت بیشتر از آنهایی که در داخل کشور زندگی می کنند، قلبشان برای وطنشان و هموطنانشان می تبد. آنگاه که موضوعی هرچند کم اهمیت در حد پخش یک موسیقی سنتی درجه سه ایرانی در یک جشنواره محلی یک کشور خارجی چنان ما را به وجد می آورد که در خود نمی گنجیم، و گاهی نیز خبری همچون بازداشت یک ایرانی در خارج چنان ما را متاثر می سازد که به ناچار در خود فرومی رویم و می پرسیم؛ ایرانی را چه شده و چه بر سر ماها آمده است؟ چرا باید از موقعیتی که در یک کشور خارجی برایمان ایجاد شده، چنان ناشیانه سوء استفاده کنیم که دود آن نه فقط در چشم خودمان، که بدتر از آن بدنامی اش و سرزنشش برای وطنمان وهمه ایرانیان خواهد بود.
روی اول سخن با هموطنان خارج از کشور بویژه خانواده های ایرانی است که انصافا شایسته نیست فرهنگ و تمدن عظیم و باستانی که از گذشتگان خود به ارث برده ایم و همواره با بزرگمنشی، انسانیت، عظمت، بزرگمردی و ... همرا بوده را به خاطر برخی منافع شخصی، سودجویی، سطحی نگری و طمع ورزی به حراج گذاشته و بر باد دهیم. مسئولیت ما ایرانیها در خارج از کشور در قبال صیانت از میراثمان به مراتب سنگین تر و دشوارتر از ایرانیان داخل کشور است چرا که هر رفتار ما، هرچند به ظاهر ساده مانند طرز لباس پوشیدن، غذا خوردن، صحبت کردن، و.... به حساب ایران و ایرانیها گذاشته می شود نه شخص ما!
دوم با مسئولان سفارت جمهوری اسلامی ایران در کوالالامپور بویژه شخص سفیر محترم است که هرچه سریعتر اقدام عاجل به عمل آورده و این دو تبعه ایرانی را از مجازات مرگ حداقل در غربت نجات دهند. همه ما می دانیم و در صفحه اول پاسپورتمان نیز نوشته شده که "داد و ستد یا حمل مواد مخدر در مالزی مستوجب مجازات اعدام خواهد بود".
البته اين افراد هنوز متهم محسوب مي شوند، ولي به فرض اثبات جرمشان كه با توجه به نوع جرم و نيز سابقه پليس مالزي چندان دور از انتظار نيست، نه حق شهروندی آنها برای بازگشت به وطنشان سلب می شود و نه وظیفه سفارت مبنی بر حمایت از ایرانیهای مقیم خارج.
به امید روزی که همچنان از ایران و ایرانیها در سرتاسر عالم با سربلندی همراه با عزت، و افتخار یاد شود.
به نوشته این خبرگزاری، این افراد در منطقه "باتو کیو"، نزدیک معبد بزرگ هندوها، در شهر "گنبک"، از توابع ایالت سلانگور مالزی بازداشت شده و پلیس مبارزه با مواد مخدر این کشور 875 گرم مواد "سیابو" به ارزش 200 هزار رینگیت، معادل 56 میلیون تومان، از داخل خودرو آنها کشف و ضبط کرده است.
قطعا ایرانیهایی که در خارج از کشور هستند، بیشتر حس نویسنده را درک می کنند که انسانها در غربت بیشتر از آنهایی که در داخل کشور زندگی می کنند، قلبشان برای وطنشان و هموطنانشان می تبد. آنگاه که موضوعی هرچند کم اهمیت در حد پخش یک موسیقی سنتی درجه سه ایرانی در یک جشنواره محلی یک کشور خارجی چنان ما را به وجد می آورد که در خود نمی گنجیم، و گاهی نیز خبری همچون بازداشت یک ایرانی در خارج چنان ما را متاثر می سازد که به ناچار در خود فرومی رویم و می پرسیم؛ ایرانی را چه شده و چه بر سر ماها آمده است؟ چرا باید از موقعیتی که در یک کشور خارجی برایمان ایجاد شده، چنان ناشیانه سوء استفاده کنیم که دود آن نه فقط در چشم خودمان، که بدتر از آن بدنامی اش و سرزنشش برای وطنمان وهمه ایرانیان خواهد بود.
روی اول سخن با هموطنان خارج از کشور بویژه خانواده های ایرانی است که انصافا شایسته نیست فرهنگ و تمدن عظیم و باستانی که از گذشتگان خود به ارث برده ایم و همواره با بزرگمنشی، انسانیت، عظمت، بزرگمردی و ... همرا بوده را به خاطر برخی منافع شخصی، سودجویی، سطحی نگری و طمع ورزی به حراج گذاشته و بر باد دهیم. مسئولیت ما ایرانیها در خارج از کشور در قبال صیانت از میراثمان به مراتب سنگین تر و دشوارتر از ایرانیان داخل کشور است چرا که هر رفتار ما، هرچند به ظاهر ساده مانند طرز لباس پوشیدن، غذا خوردن، صحبت کردن، و.... به حساب ایران و ایرانیها گذاشته می شود نه شخص ما!
دوم با مسئولان سفارت جمهوری اسلامی ایران در کوالالامپور بویژه شخص سفیر محترم است که هرچه سریعتر اقدام عاجل به عمل آورده و این دو تبعه ایرانی را از مجازات مرگ حداقل در غربت نجات دهند. همه ما می دانیم و در صفحه اول پاسپورتمان نیز نوشته شده که "داد و ستد یا حمل مواد مخدر در مالزی مستوجب مجازات اعدام خواهد بود".
البته اين افراد هنوز متهم محسوب مي شوند، ولي به فرض اثبات جرمشان كه با توجه به نوع جرم و نيز سابقه پليس مالزي چندان دور از انتظار نيست، نه حق شهروندی آنها برای بازگشت به وطنشان سلب می شود و نه وظیفه سفارت مبنی بر حمایت از ایرانیهای مقیم خارج.
به امید روزی که همچنان از ایران و ایرانیها در سرتاسر عالم با سربلندی همراه با عزت، و افتخار یاد شود.
Posts
